Ik maakte me wel vroeg zorgen waarom de techniekers die beloofd hadden vandaag langs te komen, terug hun kat stuurden. Zo gingen we een erg rustige dag tegemoet in het "vredevolle" Kelat.
Mijn mama en ik waren wat aan het kuieren toen we een grote groep mensen in licht bruin pak door de bomen zagen lopen. Ik riep vlug naar iemand "Dit is toch het Ethiopisch leger hé?" Dit werd al lachend bevestigd. Ze verkenden de omgeving en deden kleine oefeningen. Even later kwamen ze de richting van de gezondheidspost uit. Ik liep hen tegemoet naar de ingangspoort om te zien of er niemand gewond was. Ze stonden in groepjes te wachten en ik ging bij Abid, de dienstdoende verpleegkundige, binnen. Zij was tot mijn verwondering HIV testen aan het afleggen. De hele voorraad stond op tafel en alle soldaten wilden zich laten testen. Ik hielp met haar mee zodat het vlot zou gaan. Van de bijna 60man was er 1 iemand positief. Het deed me goed om al de andere hun opgeluchte blik te zien, spijtig voor die ene. Hij moet over 3maanden terug komen om een nieuwe test te laten doen.
In de namiddag kreeg ik bezoek van mijn 2 buurmeisjes en buurjongen, de kinderen van Martsi en een andere leerkracht.De 2 meisjes zijn echte vedetten en onafscheidelijk. Zelfs plassen doen ze samen! Ze zijn 3 jaar en weten wat ze willen. Ik had jammer genoeg niet veel bij om te spelen. Ik kon hen gelukkig bezig houden met kleine ballen, pen en papier en Chiro spelletjes. Een leuke namiddag buiten spelen was het. Ik merkte op dat de kinderen hier bijna niets nodig hebben, behalve elkaar dan, om plezier te maken!
Ver weg zijn de drukke straten, de natuur bloeit hier open!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten