Buna en bier

Ik heb besloten om naar Sobeya te gaan voor enkele dagen. Een hevige discussie met iemand van het ziekenhuis was de aanleiding. Niet dat ik wil weglopen, maar even afstand nemen, kan geen kwaad. Als iemand totaal onredelijk is, waardoor je geen stap vooruit kan, zorgt dit voor frustraties. Je kan blijven proberen, maar soms stopt het gewoon. Ik geef de moed nog niet op maar ik hoop om op een andere manier druk uit te oefenen. Want mijn taak zit er nog niet op en ik heb nog tijd! Ik ben dus deze ochtend te voet vertrokken naar Sobeya. Ik voelde me op pelgrimstocht. Ik werd voor de laatste 2km opgepikt door een moto. Terug een enge ervaring als je de toestand van de weg zou kennen! Maar deze keer kon de bestuurder wel rijden! Ik heb knutselles gegeven aan enkele studenten vandaag. Het was een les met een doel. Wat het resultaat is, mogen jullie maar weten eens ik terug ben in België. Het was een hele uitdaging om de opdracht uit te leggen maar het resultaat mag er best wel zijn! Daarna heb ik uren versleten in het huis van de directeur. Er waren een 10tal bouwvakkers aan het werk aan de overkant van de straat. Ik zat er maar te staren hoe ze te werk gingen. Uiteindelijk trakteerde ik de werkmensen op een frisse pint, iets wat ik misschien niet zou doen in België. Leve het goedkope bier hier! Verder kreeg ik buna(= koffie), véél buna van de vrouw van de directeur en zag ik hoe hun zoon werd vetgemest met popcorn, cola, koekjes, snoep, koffie... Toen de directeur thuis kwam, gaf ik hem ook een pint dat hij deelde met zijn zoon. Walgelijk in mijn ogen, als je weet dat dit kind 2jaar is! De directeur is anders wel een hele lieve man. Hij zou alles doen voor zijn gezin. Ondertussen beschouwde hij mij ook als een gezinslid. Hij begon opdringerig te worden en verplichtte mij om in zijn huis te slapen (wat uit 1 kamer bestond). Hij rook naar alcohol en omdat de afspraak was dat ik in het gasthuis van de kerk zou slapen, weigerde ik! Ik sta open voor avontuur maar soms heb ik even mijn privacy nodig! Ik genoot er ook van om terug even alleen te zijn. Met het lied 'De Usuahia a la Quiaca' sloot ik buiten onder de sterrenhemel de avond af.